Ja i moja siostra Klara
Jak wielokrotnie pisałam na blogu, czytam dzieciom codziennie – w przedszkolu przed drzemką, a w domu przed snem. Posiadam mnóstwo książek dla dzieci, ale nie wszystkie lubi mój syn i nie wszystkie są chętnie przyjmowane przez dzieci w przedszkolu (o tym zrobię osobny wpis). Jednak istnieje jedna seria „dobra na wszystko”. Jest lekiem po burzy, sposobem na rozrywkę i poprawę humoru przed spaniem, a także pokazuje świat dzieci opisany z poziomu dziecka. Tą magiczną serią jest „Ja i moja siostra Klara”.
Autorami serii jest Dimiter Inkiow, bułgarski pisarz, który największą popularność zyskał w Niemczech. Książka o Klarze i jej bracie jest tam hitem już od wielu lat. Seria została przetłumaczona na większość europejskich języków i zyskała uznanie czytelników w całej Europie. Składa się ona z trzech tytułów: „Ja i moja siostra Klara”, „Ja, Klara i zwierzaki” oraz „Sto pociech z Klarą”. Osobiście posiadam dwie pierwsze części, natomiast szykuję się do zakupu audiobooka trzeciej części (słyszałam opinię, że jest fantastyczny).
Nie bez powodu seria znajduje się na „Złotej Liście” książek Fundacji ABC XXI „Cała Polska Czyta Dzieciom”. Jest to historia rodzeństwa, z początku niepozorna, o ich wspólnych perypetiach kończących się głównie zaskoczeniem i szokiem dorosłych, a czystą zabawą dzieci. Głównym bohaterem jest chłopiec, który określa się „ja”. Nie znamy jego imienia. Wprowadza to do historii uczucie tajemnicy i ciekawości. W przygodach towarzyszy mu starsza siostra – Klara. Przygody i perypetie, które ich spotykają, mają miejsce w mieszkaniu, na podwórku, u rodziny i u znajomych, czyli w tych miejscach, w których najczęściej bywają dzieci. Jednak splot zdarzeń jest w tej książce wyjątkowy, ponieważ „ja” oraz Klara robią te wszystkie rzeczy, które my chcieliśmy zrobić jako dzieci, ale nam „nie było wolno”. Poniekąd, spełniają nasze proste chęci i marzenia.
I za pierwszym czytanym razem, i do dziś bawi mnie opowiadanie o wrzuceniu parówek do akwarium. Absurdalny pomysł, który w dzieciństwie też mógłby mi przyjść do głowy, a którego nie byłabym w stanie zrobić z różnych powodów, rodzeństwo realizuje lekko, szybko i bez zastanowienia. Podoba mi się w tej książce to, że dzieci czekają na to, co wydarzy się dalej, tzn. czy rybka zje parówkę, skoro jest taka pyszna?
Inna historia, którą uwielbia mój syn, to dziecko wujka Toniego. Historia jest taka: żona wujka Toniego zaczęła nieprawdopodobnie szybko tyć. Robiła się coraz grubsza i grubsza, a nikt nie wyjaśnił dzieciom z jakiego powodu. W końcu, zniecierpliwione dzieci chciały ostrzec wujka, że jego żona wkrótce będzie najgrubsza na całej ulicy i koniecznie musi obejrzeć program o odchudzaniu. Dopiero wtedy dzieci dowiedziały się od wujka, że ciocia jest w ciąży i niedługo urodzi dziecko. Koniec historii nie jest oczywisty, ponieważ „ja” i Klara opowiedziały opiekującej się nimi ciotce Florce (prawdopodobnie niani), skąd się biorą dzieci. Zrobiły to w taki sposób, że ciotka stała oniemiała w łazience i robiła się na zmianę czerwona i blada. Dzieci zadowolone, że uświadomiły ciotkę, wyszły z łazienki dopiero po długiej rozmowie. Gdy syn był młodszy, słuchał tej opowieści bez szczegółowej analizy, lecz teraz, gdy skończył 6 lat, nasze rozmowy o chłopcu i Klarze stają się mądre, żartobliwe i rozwijające.
Dlatego polecam tę serię wychowawcom grup 4- i 5-latków. Jest to świetny etap na pierwsze spotkanie z tą lekturą, ponieważ poszerza horyzonty i jest rozwijająca. Dzieci z chęcią zagłębią się w historię o podobnych wiekiem rodzeństwie, a wszystko dzięki niemal takim samym przygodom, które przeżywamy w rzeczywistości. Absurdalne pomysły opisane w książce są tak naprawdę elementem dzieciństwa i dotyczą każdego dziecka – z tą różnicą, że w książce reakcje rodziców nie są tak ostre, jak w rzeczywistości. Może dlatego dzieciom tak bardzo podoba się ta seria?
Nieco inną, ale równie wspaniałą częścią jaką wam dziś polecam, jest „Ja, Klara i zwierzaki”. Cały tom poświęcony jest zwierzętom: kotom, psom, papugom, koniom, a nawet pchłom – cóż, może nie są zachwycone ze sposobu, jak brat i siostra się nimi opiekują (zwłaszcza wspomniane wcześniej rybki karmione parówkami…), jednak po lekturze pozostajemy z uczuciem, że troszczenie się o zwierzęta jest ważne. Tylko tu dowiemy się, jak założyć pchli cyrk, jakiego rodzaju kapelusze lubią jeść kucyki, a nawet poznamy powody, dlaczego koty MUSZĄ mieć na szyi dzwoneczek.
Gdy w przedszkolu wyciągałam moje dwie książki o Bracie i Klarze z torby (do przeczytania przed drzemką), reakcja dzieci była zawsze taka sama. Wstawały, podskakiwały i cieszyły się, że kontynuujemy historię. Zachęcam do zaopatrzenia nauczycielskiej biblioteczki w powyższe tytuły - właśnie dla zaspokojenia ciekawości dzieci, co nowego „ja” i Klara wymyślili w dalszej części.
Tytuł: „Ja i moja siostra Klara”
Wydawnictwo: Tatarak
Rok wydania: 2012, Warszawa
Cena: 29,00zł
Komentarze
Prześlij komentarz